19.11.08

 

sun(t)ra(nce)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dirk vekemans 2008

 

 

 

 

Other Planes of There

 

Hier in het hier danst de cactus hier
tel de stekels de ribben de welving
van hier tot hier de vinger

die je maakt in het hier
de zee die druipt - snij

mij bij, rond
mij af, schraap
mij schoon,  lik

de huismijtenglazuur
van je kribbigheden
knip, buig, klik & prik

het daar hier want je hier
is hier &  daar was ik
& hoe anders dan je lach

in de  stilte brult je lijf
gespannen wordt de draad
het verschuivende verschuift

van daad naar daad. Tik. Draai.

Wereldzinsverbijstering.

 

Stars Fell On Alabama

 

flinterdunne beweegredenen scharen
zich achter de holtes in je kiezen, je kauwt
je de grijs-omwalde ogen uit, het valt

wel mee, ze rijdt je op & af & aan
& de draaiing in het ding draait mee
met de ringen van de derwisjenplaneet

het zeikt geluk in teutestrepen het zwakzinnige
drijfgasbellentoonveld  alarmeert
de hoofdregelaar, de hoofdregelaar

uit zich in zwitsalbilletjes
& pitswangen, strijkgoedgeuren
& tussen de verse lakens dit.
Een onooglijk wit drama

druipt op Alabama vannacht,
een lichtjes hemelse situatie:

fix it op het keyboard, snel,-

"you got that Simon?"

 

 

Journey Towards Stars

 

mijn areaal krimpt in, de stof
staat de ruimte naar het leven, de dag
begon met ademhalen maar de lucht was

op, op ogen lagen
als zure zeepreepduinen
de vellen van het reeds gehoorde het

watten in je oren, het schraalland dat nat
onder de speelzonelaag op de kaart
in werkwoorden verdronk, mijn land

speelt je licht af
in sterrentwijfel

(f*nkl)

 

 

Love In Outer Space

 

een tulp is de  tong rond je tong
je  bekken van bloemblad tot bloemblad
beweegt mij haar holte, ik schuur

u mijn uiter-uitermatige
buitenruimte aan

 

Biosphere Blues

 

wie heeft de kat gezien de kat
wie is de staart gewit wie
wie wil stof vreten stof

in de herhaling toont de meester
zich de meester van de herhaling

zie je: als ik u wil wilt u wel
maar ik zing u de blues de blues

die diepe die harde
dat gapen het rot in uw
vermaledijde kop

ik weef en scherp mij af
ik waas & voel u weg
ik wankel u te kokhals, te knipworst

als ik u niet wil wilt u wel maar zie je

wie had de kat gezien de kat
wie heeft mij de staart gewit gewit
wie vreet er het stof stof stof

 

 

Kosmos in Blue

 

gooi de buik open, drie, twee
zwerf, zwerf het vuil in, dring in
de daad door, knip

vlakke hand op de witte
melk, de melk klotst in de emmer, spat.
Heb ik niet. Hemd. Heb ik niet. Knoop. Heb ik niet.

Hier aan de piano is
niet hier aan de piano, hier

(drie, twee)

heb ik niet.

Klam, zweet op het.
Strak, dieper in.
Spier, & aders tekent je arm in je arm.

Onze kosmos is blauw onze wereld een oog onze

 

Intensity

 

Het gegeven is hangende, we fluimen
er tegenin, de doorgang knabbelt onze magen weg, de handen
vervellen, de ogen bengelen op de bespeelde pleinen van de angst.

Wierrook op het veld, gevangene van het woordje vaderland.
Je penis als een eindje ballon floept je broek uit.
Je armen dragen niet je armen.
Je hoofd knikt je hoofd weg.

Je benen verfomfaaien.
Je schoen resteert.

Hier is het restje ik dat erdoor kan,
je ik tekent je ik op tot het ik hikt:
reflux van de soulwax in je oor

(afloopt op trampoline).

 

 

Dance of Innocent Passion

 

Bloed klopt bloed klopt bloed
in je oor de wereld door, je slaat
met je slaan aan het welken, kort
eerst dan verder, hier

ik

zeg je hier, daar,  de tekens die je maakt
in het maken van tekens, de aarde
die je schept in het scheppen van klaarte

& daarmee zeg je de passie het leed aan
van de onschuld, het inslaande ritme
waarvan op de kookketels het mesjogge
druppelveld, de  wollige wervelingen
van de ontwakende melodie

haar geinige beenomslag om het randje laken
haar rozige stulpen van o tot een luchtkussen
waarin je sonoriteitenkabinet in pluchen wolkjes
explodeert,

de vederbespraakte zangwijzer ochtendploft

& het rillen van de kleuren in het licht
& de spilzucht van je pompen, je brommen
& je onderwaartse worteldrang & schel klikt

in het hemelhaakje het schetteren der gewekten
de lijkjes wier  lijfjes werden aangehaald
in het verschroeiende zicht van het beenloze
volop drinkende het nectar, de tandeloze voorspraak

& gij glimlacht de glimlach der edelen
bij het scherprechteren van de dingzieke kids
van wie je de speeltjes met slavenhanden klutst
de joysticks als aardse kicks verwerpt, kijk

zeg je zie je niet wat ik zei?

 

 

Days of Wine and Roses

 

wilde dieren wil ze
bloed ! wijn! rozen!

dóórsteven strak uw skelet broeder
stop een breedwalsklare rol
etsmetaal in je kop. Naaldhak!

Smelt in! Bijt je eigen grapzuur
in dat zoeterig zoutje. Zo uitwasemt

haar slanke wasemhals, zo

vangt jurkbloesem de jurkbloei aan & aan
velt het kind uw geharkte
zielperk de man.

 

Blue Intensity

 

het doffe doft met
de plof van een mes

mesmensen zijn meerminnen
in het ruime sop, pot-

sierlijk hoorn-

vlies op de
geronnen stilte

 

 

The Invisible Shield

 

als het krijsen begint, eindigt de krijs (weinig gebruikt)
als het zingen begint, eindigt de zang
als het ruisen begint, is er

de afloop

nog

 

Janus

 

de afloop (uit elk beeld hangt een draadje te bengelen)

van het geheugen staat er op om af te lopen, het geluid
wil als  een windeltje fijngazig verband om & om
het vingertje van de juf in mij, die daar, die venter

met het hoepelrokje (ze
neigt nogal naar wijzen op
geritsel in de kinderhoofden)

& kras kras draait een stel tandwieltjes
het affe af op de glasplaat

het willen, de gespierde  hoop
& andere wedstrijden van publiek spreken
verdringen zich als handenwringende koppeltjes
aan de randen van de tekstgleuf

 

 

Velvet

 

uitstaande fluitvogels bij peertjeslicht te fluitvogelen hangen
Duw op Ctrl-Alt-Del: haar kooien, haar maan, haar withete vijvers!

hoe weet het donker rond de gloeidraad
dat het donker  donker is?

zo stort zich  mijn zien

op het zien van de blonde
bleke vlek in het vage
je vuur aan de lont

Ik hak ribbeltjes in het fluweel van je verdwijnen
ik giet  je adem zachtjes in de eindeloze geulen

pas op, daar kom je

 

 

 

Joy

 

J O Y Y O J

O Y J J Y O

Y J O O J Y

 

 

Heliocentric

 

het brede heeft het van het verre
& het verre verheldert de omvang

de vogels aan de voet gehouden
verklaren ook de schaal waarop

de zon is in de zon

 

Outer Nothingness

 

het schrijden spreekt zich in het schrijden uit
de tempel draait de goden door haar zuilengang
we zullen rook houden waar we vuur zien
& halt waar het ons uitzeikt

gerechtigheid geschiedt desnoods
& uw wil lag er al, de grijze kabels naast de rode

kom buitenom
dan hoef ik je
zo niet te horen

buitel in je stilstand om
dan ga je feller op de gespannen leegte
druppen dansen ter strepe stuiteren

waai voort het botschietende

 

Other Words

 

de vouw ligt hier & naast
de vouw ligt het hier, bij

de stof, het wikkelen zat
in de omslag al & ai fok

dat draait

weer uit op kom je effen
boven postzegels kijken

 

 

 

 

Online versie:
http://plaatsisruimte.wordpress.com

 

 

 

 

 

 

Creative Commons by-nc-sa

 

 

 

 

 

 

 

 

Dirk Vekemans:

www.dirkvekemans.be

http://vilt.wordpress.com